SCREEN IT
De Stadstriënnale SCREEN IT bestaat uit twee centrale tentoonstellingen in Hasselt en Genk, met ronkende namen als Cory Arcangel, Nam June Paik, Laure Prouvost en Tony Oursler maar evengoed jong, baanbrekend talent als Molly Soda, Tabita Rezaire of Dries Depoorter. Beeldschermen vormen de rode draad: even simpel als intrigerend en (lichtjes) provocerend. Onze schermtijd neemt steeds toe. Maar laat dat ook zijn sporen na in onze beleving van beeldende kunst? En hoe gaan kunstenaars hiermee aan de slag? De triënnale mikt op een breed en uiteraard ook jong publiek. Naast het tentoonstellingsluik is er een multidisciplinaire waaier van activiteiten in dialoog met meer dan twintig partnerorganisaties in de Limburgse centrumsteden. Van fake news, A.I. fashion, bring-your-own-beamer tot chillen met Netflix en The Garden of Emoji Delights: SCREEN IT brengt hedendaagse kunst in the mix.
Tot 5 januari 2020. www.stadstriennale.be Lees de uitgebreide recensie van Pieter Vermeulen hier.
Wade Guyton
De roots van de Amerikaanse kunstenaar Wade Guyton (1972) liggen in het abstract modernisme en de popart, maar de kunstenaar geeft daar een heel eigen, digitale dimensie aan. Zijn linnen schilderdoeken zijn bedrukt met grootformaat inktjetprinters. Dat proces is technisch zo goed als onmogelijk: de inkt reageert raar op het canvas, de doeken moeten gevouwen omdat ze te groot zijn, en hij moet ze meermaals door de printer halen voor verzadigde kleuren. Maar juist zo ontstaan de onvolkomenheden die zijn grote gitzwarte en grijze monochromen, en doeken met iconische beelden zoals vlammen of letters typeren: krasjes, plooien, kreuken, sporen van de printkoppen of van het stof op de vloer waar hij zijn werk overheen sleept. Museum Ludwig in Keulen – dat een aantal Wade Guytons in zijn collectie heeft – brengt een grote overzichtstentoonstelling van zijn werk. Dat gaat van de vroege sculpturen die hij maakte van metalen stoelenframes, over de ‘schilderijen’ en ‘tekeningen’ met printer, tot een recente sculptuur op het terras die refereert aan het zaagtanddak van het museum.
Van 16 november tot 1 maart 2020. www.museum-ludwig.de
Alfred Klinkan
De Neue Galerie Graz – Museum Joanneum toont in Wasnichtallessorauskommt een overzicht van de werken van de schilder Alfred Klinkan (1950-1994), een van de pioniers van de Oostenrijkse Neuen Malerei. Als jonge kunstenaar was hij in de jaren zeventig beïnvloed door de Wiener Aktionismus van het decennium voordien en door het werk van de experimentele woordkunstenaar Ernst Jandl. In zijn vroege jaren experimenteerde Klinkan met verf en tekst, waarbij poëzie en het performatieve een grote rol speelden. In de jaren tachtig woonde Alfred Klinkan veel in Antwerpen. Hij ging dan ook deel uitmaken van de lokale kunstscene rond vooral De Zwarte Panter en liet zich inspireren door Jan Cox, Paul de Vree en Fred Bervoets. Dat leidde tot lyrisch, kleurrijk werk, met veel zin voor humor en erotiek.
Tot 12 januari 2020, www.museumjoanneum.at
Rebecca Horn
Een zeven maanden durend verblijf in afzondering in een sanatorium vanwege een longaandoening, zou blijvende invloed uitoefenen op de toen nog jonge kunstenaar Rebecca Horn (1944). Met verbanden en andere zachte materialen begon ze daar met het maken van vreemde verlengingen van het lichaam, zogenaamde body extensions die ze later zou inzetten voor performances. Daar vloeiden uiteindelijk films uit voort en vanaf de jaren 80 ook mechanische apparaten, objecten die als levende personages hameren, schommelen en heen en weer bewegen. Rebecca Horn. Théâtre des métamorphoses in Centre Pompidou Metz focust op dat hele proces van verandering dat Horns oeuvre in vijf decennia doorliep en toont het als een Gesammtkunstwerk waarin alle werken met elkaar samenhangen en uit elkaar voortvloeien.
Tot 13 januari 2020. centrepompidoumetz.fr
Inspections From Above
Brussel is een nieuwe artist-run space rijker. The new kid of the block heet Lesage en is ondergebracht in de voormalige Lesage Volkswagengarage in Oudergem. Er is een ateliercomplex, maar en deel van de voormalige showroom wordt gebruikt als tentoonstellingsruimte. Initiatiefnemers Wim De Pauw en Michiel Ceulers willen een viertal tentoonstellingen per jaar brengen met tussendoor talks en andere events. De titel van de openingstentoonstelling Inspections From Above werd ontleend aan een passage uit Rem Koolhaas’ standaardwerk Delirious New York. Het verwijst naar de destijds nog nieuwe notie van vogelperspectief toen de stad hoogbouw begon te omarmen. Voor de mensen van Lesage knoopte die zin dan weer mooi aan bij het feit dat de voormalige garage/toekomstige tentoonstellingsruimte nog geen bruikbare muren had en men het louter met de vloer moest stellen. Verwacht je aan een bont gezelschap kunstenaars – Belgisch en internationaal, jong en minder jong – die van Brussel haar uitvalsbasis hebben gemaakt: van Annaïk Lou Pitteloud, Felix Kindermann en Maarten Van Roy over Kasper Bosmans, Marina Pinsky en Peter Downsbrough.
Tot 1 december, op afspraak, lesage.brussels@gmail.com
Luís Lázaro Matos
Als de Portugese kunstenaar Luís Lázaro Matos wordt uitgenodigd voor een tentoonstelling, hangt hij niet gewoon kadertjes aan de muur, maar palmt hij gelijk de hele ruimte in. Zo maakte hij voor zijn solotentoonstelling in zijn thuisgalerie Madragoa in Lissabon een expo rond de extravagante dandy Lodewijk II van Beieren. Hij toonde daar niet alleen schilderijen die volledig waren uitgevoerd in blauwe tinten, maar schilderde ook alle muren blauw. Voor de Beursschouwburg creëert hij opnieuw een totaalervaring met een soort podium met tekeningen, schilderijen, skateboarden waarop hij gedichten heeft geschreven en flashy muurschilderingen. Het levert een licht psychedelisch geheel op met een hoge street credibility.
Tot 14 december, www.beursschouwburg.be
Ciprian Mureşan
Ciprian Mureşan (1977) groeide op in communistische Roemenië en was na de val van het Ceauşescu-regime getuige van de ideologische veranderingen die zich vanaf dat moment voltrokken. U kent zijn werk misschien nog van de Biënnale van Venetië in 2017 toen curator Christine Macel zijn potloodtekeningen naar model van bijvoorbeeld tijdschriften – en een vuilnisbak vol papiersnippers – opnam in de centrale tentoonstelling Viva Arte Viva. Of dichterbij huis van de openingstentoonstelling van Convent in Gent, waar hij zijn kartonnen maquette Bucharest City Model zo plaatste dat u er als publiek wel overheen moest wandelen om de rest van zijn werken te kunnen zien. Zo refereerde hij niet alleen aan de communistische periode waarin tal van gebouwen in de stad werden vernield, maar ook aan de periode nadien toen het cultureel erfgoed ten prooi viel aan gehaaide projectontwikkelaars. Voor de tentoonstelling in S.M.A.K. maakte hij een nieuwe reeks ‘palimpsesttekeningen’, tekeningen met afbeeldingen in lagen over elkaar heen. Hij baseerde ze op de recent verschenen collectiecatalogus en toont ze in een schaalmodel van het museumgebouw.
Tot 19 januari 2020. www.smak.be
De Levensdraad – The Thread of Life
Dat ons land een rijke traditie aan verzamelaars heeft is ondertussen alom bekend. Een zeer gedegen collectie waaruit al vaak werken werden ontleend, is die van Lieven en Chris Declerck. Onder de – wat wollige – titel De Levensdraad – The Thread of Life selecteerde curator Filip Luyckx werk van zeventien kunstenaars rond leven en dood. Plaats van het gebeuren is het gebouw De Valk aan de Faculteit Rechtsgeleerdheid in Leuven. Het thema is niet toevallig een van de rode draden in de collectie van Lieven Declerck die geneesheer/gynaecoloog is en dus professioneel dagelijks met die problematiek geconfronteerd wordt. De tentoonstelling schetst een parcours van leven en dood aan de hand van iconisch werk van mensen zoals Andres Serrano, Rineke Dijkstra, Nan Goldin, Hans-Peter Feldmann en vele anderen.
Tot 29 februari 2020, College De Valk, Tiensestraat 41, Leuven