De vijfde editie van Antwerp Art Weekend bleek een onverdeeld succes, met meer dan tachtig deelnemende galeries, musea, projectruimtes en kunstenaarsinitiatieven die gedurende vier dagen hun deuren openden voor het brede publiek. De glossy brochure, ontworpen door bureau Vrints-Kolsteren, bood een indrukwekkend overzicht van initiatieven die het Antwerpse beeldende kunstenlandschap bevolken. Dat zijn er namelijk heel wat, en de diversiteit is opvallend. Van experimentele artist-run spaces tot de gevestigde musea: ze lijken vooral samen goed te gedijen. Bart Vanderbiesen (voorzitter van Antwerp Art) is erg tevreden over deze lustrumeditie waarbij alle deelnemers zijn gevraagd om nog een tandje bij te zetten. Des te opmerkelijker, mits de organisatie eerder subsidies van de Vlaamse overheid aan zich voorbij zag gaan. Waar Antwerp Art Weekend een vijftal jaar geleden is gestart als antwoord op de exodus van galeries (en kunstenaars) uit de stad, lijkt het tij inmiddels gekeerd en de perceptie bijgesteld: qua hedendaagse kunst staat Antwerpen weer op de kaart. De internationale allure wordt deze editie voor het eerst kracht bijgezet door het bezoekersprogramma voor curatoren van Kunstenpunt.
Geografisch zien we de activiteiten geconcentreerd in hoofdzakelijk vier verschillende buurten: het stadscentrum, Borgerhout, Berchem en Zuid. Hieronder een korte nabeschouwing in vogelvlucht. Mocht je alsnog willen gaan: voor de meeste expo’s is het nog niet te laat.
Centrum
Wie kunst in Antwerpen-centrum wil zien, moet meer dan ooit naar de Wolstraat. Galerie Callewaert-Vanlangendonck toont er werk van Belgische kunstenaars die in Parijs werkten (o.a. Saverys en Alechinsky). In La Piscine d’Activité, met Wouter Van Loo als curator, loopt een groepsexpo met aanstormend talent gelieerd aan Antwerpen: Vedran Kopljar, Karen Moser, Maika Garnica e.a. Verderop in de straat een hondensalon van Guillaume Bijl bij Pinkie Bowtie, gebaseerd op een installatie die hij eerder maakte voor Manifesta 11. Loop verder door in de Wolstraat 31 en duik een kelderluik in: je komt terecht in de ondergrondse ruimte die vroeger het bekende collectief ERCOLA toebehoorde. Kunstenaar Leo Alessandro Lopez is vastberaden om die traditie voort te zetten met het nieuwe initiatief CLAPTRAP. Hij gaf de kelder een grondige poetsbeurt en toont er momenteel werk van een zevental jonge kunstenaars uit verschillende landen. Wat verderop, in de collectieruimte van Callewaert-Vanlangendonck, loopt de expo ‘Abstract Painting Redefined’ met werk van jonge kunstenaars (o.a. Daems Van Remoortere en Timothy Segers). Ten slotte is er ook Leon Vranken bij mariondecannière: een piekfijne totaalinstallatie die de Antwerpse kunstenaar creëerde als een ode aan het wiel.
Zuid
Het Antwerpse Zuid was in de voorbije jaren zijn élan wat kwijtgeraakt als kunstkwartier, maar daar is duidelijk verandering in gekomen. Het zogenaamde Nieuw Zuid is een vastgoedproject waar ook galeries een plaats in hebben. Tim Van Laere opende er vorige maand met veel bombarie zijn nieuwe ruimte, maar Sofie Van de Velde en PLUS-ONE zitten er al langer. Die twee weten als communicerende vaten het klassieke galeriemodel op een boeiende manier uit te dagen.
PLUS-ONE presenteert Antwan Horfee, wiens werk nu ook in Palais de Tokyo te zien is. Funky en fascinerend, met knipogen naar Japanse TV-cultuur en cartoons. Vooral zijn nieuwe animatiefilm is niet te missen. Bij Sofie Van de Velde is het ingetogen werk van Maaike Schoorel te zien, een subtiel spel van licht en kleur. Daarnaast vinden we de nieuwe Everyday Gallery, die oprichter Boris Devis wil profileren als “de meest hedendaagse galerij ter wereld”. Als dat synoniem staat voor visuele overload is hij alvast goed op weg. Het pand bevindt zich nog quasi in casco-staat en is gevuld met een vijftigtal sculpturen van verschillende kunstenaars. Eervolle vermeldingen voor Stef Van Looveren en Leo Luccioni.
Blikvanger tijdens Antwerp Art Weekend was het werk van Marius Ritiu, de Roemeense - correctie: Transsylvaanse - kunstenaar die op twee plaatsen tegelijk te zien was: DMW Art Space in Borgerhout en Sisyphus Gallery op het Zuid. Die laatste is een schitterend een-tweetje met Simon Delobel, die het galeriewezen op zijn kop zet door er elke maand een nieuwe op te starten. Even absurd als het werk van Ritiu zelf: een immense meteoriet (een koperen mal) overmeestert de hele ruimte en wringt de bezoeker in bochten. Vrolijk absurdisme of pijnlijke zelfkwelling? Il faut imaginer Sisyphe heureux, concludeerde Camus.
Berchem
Ook Antwerpen-Berchem is in de greep van de gentrificatie. Het wil zich profileren als creative district en dat is misschien nog het minst problematische aspect. De grote nieuwkomer hier is TICK TACK (wat is dat toch met die hoofdletters?) aan het Harmoniepark, een ambitieuze nieuwe ruimte in een pand van Léon Stynen. Een prachtige setting voor het werk van de Zuid-Koreaanse Miyeon Lee. ‘s Avonds wordt er videowerk op de vitrine geprojecteerd, te bewonderen wanneer u op de tram staat wachten.
Ook Showhouse Jayjay is nieuw in de buurt, waar een expo loopt met enkel schilderijen op klein formaat van o.a. Tom Poelmans, Valgerður Sigurðardóttir en Charline Tyberghein. Bij Artelli Gallery is er Streets & Stones te zien van Liesbet Bussche: een beeldende verkenning met het sieraad als vertrekpunt. Niet te missen is ook de tentoonstelling 'Deadly Affairs' in Extra City, gecureerd door Antonia Alampi met werk van o.a. Adrien Tirtiaux, Natascha Sadr Haghighian & Ashkan Sepahvand, en een installatie van de lieveling van Ria Pacquée (of was het nu Guillaume Bijl?): Elias Cafmeyer.
Borgerhout
Borgerhout blijft de meest bruisende artistieke hub in Antwerpen, als u het ons vraagt. In flagship galerie Zeno X is er werk te zien van Anne-Mie Van Kerckhoven en van Philip Metten. Het is vooral Metten die met recente werken weet te verrassen: meticuleuze collages uit restmateriaal binnen de retrofuturistische vormen die we van hem kennen. Om de hoek, bij GALLERY GALLERY, vinden we Evelin Brosi & Elvis Bonier, noms de plume van Boris Van den Eynden. Hij gaat met de organisator (Rens Cools) een overeenkomst aan waarbij die laatste 6000 clicks per uur dient te halen op een computermuis geïnstalleerd in de ruimte. Cools’ handarbeid stuurt een videowerk aan waarvan de frames bestaan uit gecensureerde metatags op YouTube.
Ballroom Project is een experimenteel én commercieel project van Bart Vanderbiesen (Base-Alpha Gallery) en Ida Wollens (DMW Art Space), dat tijdens Antwerp Art Weekend neerstreek in Borgerhout. Een negental collega-galeriehouders uit België en Nederland werden uitgenodigd om tegen een kleine deelnamesom elk drie werken te presenteren van kunstenaars in de industriële Pekfabriek, met de jonge Yirka De Brucker als curator. Deelnemers waren onder meer Cinnnamon (Rotterdam), Galerie Fontana (Amsterdam), Hopstreet Gallery (Brussel) en Whitehouse Gallery (Lovenjoel). De sociale interactie, gedeeld enthousiasme en ongewone presentatie zorgen ervoor dat dit initiatief bijblijft, en hoogstwaarschijnlijk nog een vervolg krijgt.
Naast het Centraal Station en de Zoo van Antwerpen vinden we ten slotte het nieuwe, statige pand van AAIR (Studio Start & AIR Antwerpen). Tijdens het weekend openden de residenten daar hun ateliers, en cureerde Alan Quireyns de groepstentoonstelling ‘Null Island’ rond het motief van een fictief nulpunt, met kunstwerken die tijdens buitenlandse uitwisselingen tot stand kwamen. Aan de andere kant van het treinstation ligt kunstruimte PULSAR, waar een groep kunstenaars (o.a. David Wauters en Boy-Erik Stappaerts) The Circle Club oprichtte, iets wat ze zelf omschrijven als een soort gentlemen’s club rond abstractie.
PV
Dit artikel is digitaal nog niet volledig beschikbaar. We werken aan ons archief.
