In deze rubriek polsen we waar kunstenaars de mosterd hebben gehaald voor hun (recente) werk. Deze keer heeft Jeanne Susplugas het over gesprekken, gaande van flarden die ze oppikt tijdens lange wandelingen door de straten, tot conversaties die ze zelf zorgvuldig tot stand brengt.
De meeste tijd brengt ze door op straat, à marcher dans la ville, waarbij ze het openbaar vervoer vermijdt. Precies daar vindt ze haar werken, via opgevangen flarden van gesprekken, een schaterlach, taferelen van verslaving, miserie en autisme – c'est très dur la vie. Jeanne Susplugas (°1974, Montpellier), in wier brein het wemelt van gesprekken en interacties met mensen, navigeert bij voorkeur in troebele waters en grijze zones. Haar fascineert het om met eigen ogen een samenleving te observeren, opgebouwd uit allerlei voor 'waar' aan…
